Radio SW w Poznaniu działało od wiosny 1984 do czerwca 1985 roku. Nadawane było na paśmie telewizyjnym najczęściej w godzinach dziennika telewizyjnego. W sumie wyemitowano około 30-40 audycji. Zasięg nadajników, w zależności od położenia miejsca nadawania, obejmował obszar w promieniu od kilkuset metrów do dwóch – trzech kilometrów. Każda audycja była nadawana średnio kilka razy.

Współpraca z Radiem Solidarność datowała się od 1983 roku. Zainstalowaliśmy wówczas, wykonane przez Adama Niworowskiego, tuby z własnym zasilaniem na dachu przylegającym do Aresztu Śledczego w Poznaniu. Audycja była bardzo dobrze słyszana na terenie całego Aresztu. Akcje umieszczenia przeprowadzili Szymon Jabłoński i Darek Andrzejwski. Z informacji jakie wówczas do nas dotarły wynikało, że audycja była dobrze odebrana i odbiła się szerokim echem wśród więźniow. Nasz kolega Łukasz Bednarz, aresztowany za działalność polityczną, przebywał w tym czasie w więzieniu przy ul. Młyńskiej. Wg jego relacji więźniowie skandowali po emisji: „SOLIDARNOŚĆ!, SOLIDARNOŚĆ!” a cała audycja była bardzo wyraźnie słyszalna.

Sukces tej akcji spowodował że jeszcze dwukrotnie tego typu zestawy nagłaśniające umieszczano w pobliżu koszar wojskowych znajdujących się na terenie Poznania. Audycje te były skierowane do żołnierzy, a akcje przeprowadzili Bartłomiej Tyll i Darek Andrzejewski. Nadajniki, oprócz wymienionych osób, obsługiwali także: Faustyn Andrzejewski, Magda Jędrzejczak i Violetta Styczyńska. Spośród nich wyłoniła się grupa osób, które instalowały zestawy nadawcze do nadawania audycji SW na paśmie telewizyjnym. Grupę organizowali i byli za nią odpowiedzialni: Dariusz i Faustyn Andrzejewscy. Audycje radia SW przygotowali Szymon Jabłoński i Maciej Frankiewicz a najczęstszym spikerem był Grzegorz Schetyna z Wrocławia.

Sprzęt nadawczy pochodził z wrocławskiej centrali SW, kilka nadajników otrzymaliśmy od Radia Solidarność Poznań, a kilka wyprodukowano na nasze zamówienie przez elektroników z Torunia. Ukazywanie się audycji było najczęściej związane z obchodami rocznic. W audycjach nawoływaliśmy do uczestnictwa w rocznicowych demonstracjach. W okresie największej aktywności audycje były realizowane i nadawane co jeden- dwa tygodnie. Staraliśmy się wykorzystywać do emitowania nagrań różne mieszkania, ale w praktyce audycje były nadawane z kilku, kilkunastu mieszkań.

Jeżeli chodzi o współpracę Solidarności Walczącej ze strukturami Solidarności w zakładach i uczelniach to począwszy od 1987 roku spora cześć wydawnictw zakładowych była drukowana przez struktury SW. Pisma te sygnowane były dopiskiem „Druk– SW Oddział Poznań”. Solidarność Walcząca w Poznaniu miała też własne pisma zakładowe w takich zakładach jak Cegielski, ZNTK, Teletra, Pomet, Wiepofama i inne. Wydawaliśmy też pisma młodzieżowe SKOSów (Szkolne Koła Oporu Społecznego). Solidarność Walcząca drukowała też kilka numerów Obserwatora Wielkopolskiego – pisma ukazującego się przez cały okres lat osiemdziesiątych.

Maciej Frankiewicz
Szymon Jabłoński
Szymon Łukasiewicz
15.03.2007